ஒரு கவிதையை...

அழைப்புமணியை அழுத்திய விதமும்
அவிழ்த்தெறிந்த காலணிகள்
வீழ்ந்துகிடக்கும் கோலமும்
அறிவித்துவிட்டன
உன் கோபத்தை.

வீசியெறிந்த கைப்பைவழியே
சிதறிக்கிடக்கும் சில்லரையோடு
கிழிந்துகிடக்கும் மாத்திரை பட்டையும்
தெரிவித்துவிட்டன
உன் சோர்வை.

தவிற்கமுடியாத
சில நாட்கள் இப்படியும்
எஞ்சியதில் பாதியை
எரிச்சலோடும் கழித்ததுபோக‌

ஓய்வாய்,அமைதியாய்
இருக்க இயலும்
என்றாவது ஒருநாள்
முயற்சித்துப்பாரேன்
ஒரு கவிதையை
எழுதவோ, வாசிக்கவோ.